1 Temmuz 2010 Perşembe

mavide kaybolmak

kayboldu mavisinde denizin.. arkasından baktı sadece hiç birşey söyleyemeden öylece baktı.yavaş yavaş küçülmeye başlamıştı bedeni,sonra gitgide uzaklaştı ve mavinin içinde kayboldu.

Kimdi O ?

Kapısını çaldığında hiç sormadan içeri aldığı saatlerce konuşmadan sadece baktığı biri..Konuşmadan anlattılar içerdekileri,içerledikleri herşeyi..Kısa kollu bir kıyafet vardı üzerinde pembe çizgili,şile bezi bir elbise. Yazın kokusu vardı üzerinde.günlerce konuşmadan sadece sessizlikle anlaşmaya çalıştılar,bir bakışında anlıyordu susadığını yada acıktığını.Yada sofrada bir ekmeğin buğusuna yazmak istiyordu içinden geçenleri..yapmadı..günler öyle geçmişti.adam sabah erkenden kalkıyor,bir kova alarak her zaman yaptığı gibi denize açılıyordu,kadın uyandığında etrafı süzerek onca yıldır yalnız kalan adamın sessiz hayatını anlamaya çalışırken kendine ait birşey bulmak istiyordu ama nafile,hiç birşey benzemiyordu O'na.Kadın kendinden kaçmıştı ve kendinden kaçarken,aynı firar da olan bir adamın yanına sığınmıştı.Kadın kendine dair birşeyler aramaya devam ederken adam çıka geldi.yine aynı uzun uzun baktılar birbirlerine,hiç konuşmadılar kadın adamın yüzünde ki çizgileri sayarken her çizgide bir hikaye arıyordu aslında bir bakıma yine kendine ait birşeyler..uzun uzun baktı sonra fark etti ,kendini adamın gözlerinde gördü,adamın göz bebekleri kadını yansıttığında ikisi de birbirlerinin gözünde kendilerini gördüler..artık anlamıştı kadın sessizliğin nedenini,kendini adamın gözbebeklerinde görünce ikisinde hayatının aynı olduğunu anladı,yaşanan herşey aynıydı ve konuşmanın hiç anlamı yoktu..kadın usulca kapıdan dışarı çıkarken adam kıpırdamadı bile..kapıyı açık bırakarak evin az ilerisindeki sahile doğru yürüyordu ilk önce ayak parmakları,sonra ayak bilekleri,dizleri ve yavaş yavaş boynuna kadar suyun içine girmişti.

son birkez arkasına döndü adam sahilde ona bakıyor, öylece bekliyordu,adamın gözlerinden bir iki damla yaş süzüldü,dökülen yaşlar denizin suyuna karışmıştı.boynuna kadar suya giren kadın adamın gözlerine bakak en bir kaç kelime döküldü dilinden"senin gözyaşında boğuldum,kıyıya çıkmak istemedim çünkü içimi seninle doldurmak istiyordum nefes alacak yerim kalmasa bile.."en son saçlarının ucu kaldı suyun üzerinde az sonra su yine çarşaf gibi dümdüz olmuştu..kadın artık nefes almıyordu..adam ?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder